Noyabrın 2-də Beynəlxalq Muğam Mərkəzində Qərbi Azərbaycan İcmasının təşkilatçılığı ilə tanınmış alim və pedaqoq, istedadlı şair və ictimai xadim, Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin (ADPU) prorektoru, professor Mahirə Nağıqızının yaradıcılığına həsr edilmiş poeziya gecəsi keçirilib.
Mahirə xanımın Qərbi Azərbaycan İcmasının fəaliyyətində çox böyük əməyi var və Qərbi Azərbaycan həqiqətlərinin ölkə daxilində və xaricində təşviq edilməsi istiqamətində intensiv fəaliyyət göstərir.
Çoxşaxəli və məhsuldar fəaliyyəti ilə tanınan professor 60-dan çox elmi əsərin, monoqrafiyanın, tədqiqat əsərlərinin müəllifidir. Bu əsərlərin bir çoxu müxtəlif dillərdə, xarici ölkələrdə nəşr edilib və tədris edilir.
Müasir Azərbaycan poeziyasında imzası ilə tanınan və sevilən şair Mahirə Nağıqızı Türk dünyasının bir sıra universitetlərinin fəxri professorudur. Onun 70-dən çox şeirinə musiqi bəstələnib.
Mahirə Nağıqızının “Ana dilim” şeiri möhtəşəmdir:
Bu dünyanın yaşı qədər tarixin var,
Sonu qədər, başı qədər tarixin var,
Dağı qədər, daşı qədər tarixin var,
Ha baş vursam bitməz qatı, ana dilim,
Dədəm -babam amanatı, ana dilim.
Orxonlardan üzü bəri yazın qalıb,
Altaylardan Balkanlara izin qalıb,
Çox dillərdə rəddin qalıb, rizin qalıb,
Qurdnan görər qiyamatı ana dilim,
Dədəm-babam amanatı, ana dilim.
Ucsuz qıpçaq çöllərindən havalandın,
Qədim oğuz ellərindən havalandın,
Qopuzumun tellərindən havalandın,
Sənlə atdım qaramatı, ana dilim,
Dədəm -babam amanatı, ana dilim.
Müasir Azərbaycan poeziyanın görkəmli nümayəndəsi Mahirə Nağıqızının şeirlərində forma məzmunu tamamlayır. Bu kontent şairin şer formalarını seçməsindən asılı olmayaraq dərhal diqqəti çəkir. Mahirə xanımın yazdığı Azərbaycan lirik xalq şeiri forması olan bayatıları bu janrı yenidən ədəbiyyat məkanında canlandırır.
Ev nədi, tikən bilər,
Bağ nədi, əkən bilər.
Vətən, sənin qədrini
Qəhrini çəkən bilər.
Onun “Ana dilim” şeirindəki dilə olan sevgisi bütün yaradıcılığının nüvəsini təşkil edir. Ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatı laureatı (1990-cı il) Oktavio Pas gözəl deyib: “İndiki zamanda qalmaq üçün şeir tarixdə təcəssüm olunaraq aramızda yaşamalıdır. İnsan yaradıcılığının hər bir məhsulu kimi poeziya da tarixin yetişdirməsidir, zamanın və məkanın meyvəsidir. Amma o, həmçinin tarixdən əvvəlki zamana-başlanğıcın başlanğıcındakı zamana kök ataraq tarixin sərhədlərini dəf edir.” Mahirə Nağıqızının “Ana dilim” şeiri də daxil olmaqla bütün şeirləri O, Pasın yazdığı məzmunu ehtiva edir.
